Uit de gymzaal van de speciale school De Hoge Brug klinken lachende geluiden. Kinderen slaan tegen een boksbal, zijn in de weer met fitnessapparaten en doen krachtoefeningen. In het midden van een zaal staat een geblinddoekte jongen met een rubberen blauwe stok. Zijn klasgenoten proberen hem te tikken terwijl ze de klappen van de stok ontwijken. Bokstrainer Ton Dunk Jr. van boksschool Van’t Hoff geeft ondertussen aanwijzingen. ‘Blijf recht op staan! Niet wegduiken!’, zegt hij tegen zijn pupillen.

Volgens de trainer is boksen de perfecte manier om gehandicapte kinderen meer zelfvertrouwen te geven. ‘Deze kinderen worden meestal sneller gepest omdat ze anders zijn dan hun leeftijdsgenoten. Door zo’n boksles leren ze een zekerdere houding aan te nemen en voor zichzelf op te komen. Als je al als een ineengedoken hondje over straat loopt is het leed vaak al geschied maar wanneer je een rustige en zelfverzekerde houding aanneemt kom je een stuk weerbaarder over.’

Pedagogisch

Volgens Dunk gaat de bokstraining niet zozeer om het uitdelen en incasseren van klappen maar heeft het meer een pedagogisch doeleinde. ‘Er wordt bijna niet gespard. De spelvormen zijn veel belangrijker. Naast het feit dat kinderen hun agressie kwijt kunnen op de boksbal leren ze daarnaast ook om samen te werken. Er worden afspraken gemaakt om elkaar niet te hard te slaan. Vooral voor gehandicapte kinderen is dit een goede manier om je eigen grens te leren kennen.’ Van ’t Hoff is een van de boksscholen die op 3 december meedoet aan Wereldgehandicaptendag. Volgens Dunk is er namelijk te weinig aandacht voor sportende gehandicapten in de bokswereld. ‘Boksen is geen G-sport en er wordt in de bokswereld vrij weinig aandacht aan gehandicapten besteedt. Daarnaast is voor veel gehandicapten de drempel vaak te hoog om zomaar naar een reguliere sportschool te stappen.’

Terwijl Dunk de jonge boksers verdere instructies geeft stapt Erik van Loon de gymzaal binnen. Als hij het tafereel aanschouwt is hij gelijk enthousiast. ‘Geweldig! Ik had niet verwacht dat dit zo leuk zou zijn. Ik ga straks iedereen vertellen dat ze op boksen moeten gaan.’ Zijn stichting organiseert dit jaar voor de derde keer de Gehandicaptendag. Tijdens de dag kunnen gehandicapten naast boksen onder meer ook duiken, klimmen, hardlopen of een bezoek brengen aan een museum. ‘Ook niet-gehandicapten mogen meedoen. Het uiteindelijk doel is om gehandicapten te laten opslurpen in de samenleving. Er voor zorgen dat ze niet ergens worden opgesloten in een instituut maar gewoon met iedereen meedoen.’

Volgens Van Loon worden gehandicapten nog te vaak buitengesloten. ‘In Nederland zijn gehandicapten nog te veel gescheiden van de samenleving. Als je bijvoorbeeld naar Amerika kijkt zijn ze veel verder ontwikkeld. Daar doet iedereen mee, overal op straat zie je speciale faciliteiten voor gehandicapten en worden ze niet behandeld als ‘aparte’ mensen.’

Erik Van Loon gelooft dat sport een prima bindmiddel is tussen gehandicapten en ‘gezonde’ mensen. ‘Het gaat erom dat je samen bezig bent. Daarnaast kunnen mensen zien dat gehandicapt zijn niet altijd betekent dat iemand minder is. Als je bijvoorbeeld Richard Kraijcek in een rolstoel zou laten tennisen tegen rolstoeltennisster Esther Vergeer dan weet ik zeker dat hij geen enkele kans maakt.’

Het programma van Wereldgehandicaptendag is te zien op de website www.wereldgehandicaptendag.nl.